DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2019.11 Fraza do cytowania: Chrzan-Rodak A, Ślusarska B Inteligencja emocjonalna i kompetencje społeczne – założenia teoretyczne i znaczenie dla praktyki pielęgniarskiej. Piel Pol. 2019;1(71):80–85. DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2019.11 Inteligencja emocjonalna oraz kompetencje społeczne stanowią
istotny czynnik sukcesu w interakcjach międzyludzkich.
Holistyczne podejście do pacjenta w opiece pielęgniarskiej jest
możliwe dzięki łączeniu kompetencji zawodowych oraz miękkich
umiejętności pielęgniarek w kontaktach z drugim człowiekiem.
W pracy przedstawiono charakterystykę aparatu pojęciowego
oraz dostępnych metod pomiaru inteligencji emocjonalnej oraz
kompetencji społecznych. Wiele zagranicznych badań wskazuje,
iż opieka świadczona przez pielęgniarki, które mają wysoki
poziom wspomnianych umiejętności, jest lepszej jakości; umiejętności
te stanowią również czynnik ochronny wypalenia zawodowego.
Ważnym zadaniem jest prowadzenie badań nad inteligencją
emocjonalną i kompetencjami społecznymi pielęgniarek
w Polsce w celu pogłębienia wiedzy w tym zakresie oraz rozwoju
dalszych badań empirycznych. Zrozumienie znaczenia inteligencji
emocjonalnej oraz kompetencji społecznych oraz dokonywanie
ich pomiaru stanowi istotny i konieczny element wdrażania
ich idei w proces kształcenia pielęgniarek i doskonalenia praktyki
zawodowej.
Słowa kluczowe: kompetencje społeczne, inteligencja emocjonalna, opieka pielęgniarska.
|
|