Wstęp. Autyzm definiowany jest jako zaburzenie, które przejawia się we wczesnym dzieciństwie i trwa przez całe życie. Osoby cierpiące na autyzm słabo nawiązują kontakty interpersonalne, źle opanowują umiejętności potrzebne do komunikacji, skłonni są do przejawiania zachowań uporczywych i stereotypowych działań. Cel. Głównym celem pracy jest dekonstrukcja poglądów psychologicznych i pedagogicznych na temat autyzmu u dzieci oraz sytuacji rodziców w rodzinach wychowujących dziecko autystyczne. Materiał i metoda. Metaanaliza wybranych prac naukowych anglo-, polsko-, rosyjsko-, ukrainskojęzyczne z ostatnich 30 lat. Wyniki. Problematyka dotychczasowych badań zmieniała się od zagadnień stricte klinicznych i społeczno-psychologicznych do psychologiczno-pedagogicznych. W oparciu o pierwsze i drugie z podejść główną przyczyną zaburzenia są oddziaływania rodzicielskie. Wyodrębnienie autyzmu jako samodzielnego problemu psychologiczno-pedagogicznego odbywało się sukcesywnie i przy-niosło zgoła odmienne uogólnienia. Podobnie jak w przypadku większości innych zaburzeń psychicznych etiologia autyzmu jest złożona i nie do końca poznana. W artykule zaprezentowano różne koncepcje stosowane w wyjaśnianiu przyczyn autyzmu.

Słowa kluczowe: autyzm, koncepcje, dziecko autystyczne.