Artykuł poświęcony jest problematyce mobbingu w instytucjach ochrony zdrowia. Autor omawia prawne aspekty ochrony przed nim na gruncie prawa pracy, prawa cywilnego i prawa karnego. Swoje rozważania opiera o szerszy kontekst kulturo-wy oraz organizacyjno-instytucjonalny. Na gruncie prawa pracy dokonuje krytycznej analizy definicji legalnej mobbingu. Wskazuje na jej ogólnikowość utrudniającą ofierze mobbingu dochodzenie swoich praw. Podaje przykłady mobbingu stosowanego w środowiskach lekarskich, a także różnych instytucjach ochrony zdrowia. Wskazuje na to, że z punktu widzenia prawa pracy i prawa karnego, mobbing może być działaniem bezpośrednim lub pośrednim. Omawia także zasady odpowiedzialności cywilnoprawnej za szkody wyrządzone mobbingiem, jak również odpowiedzialności karnej. W tym ostatnim zakresie rozważa, czy zjawisko to powinno być penalizowane czy też wystarczające są dotychczasowe regulacje (tj. w zakresie stalkingu, molestowania seksualnego, uporczywego naruszania praw pracowniczych, spowodowania uszczerbku na zdrowiu). W zakończeniu autor ocenia, że dotychczas istniejące przepisy dają wystarczającą ochronę przed mobbingiem i to zarówno w dziedzinie prawa pracy, jak i prawa cywilnego oraz karnego. Stawia jednak pytanie, czy prawo, samo w sobie, jest wystarczająco skutecznym narzędziem rozwiązywania problemów wewnętrznych zakładów opieki zdrowotnej, a także konfliktów w zespołach pracowniczych? Według niego równie ważnym instrumentem jest poprawa stosunków międzyludzkich w instytucjach ochrony zdrowia. Ma temu służyć regulamin, jaki wprowadziły władze Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Ustala on zasady przeciwdziałania mobbingowi w Uniwersytecie.

Słowa kluczowe: mobbing, przeciwdziałanie, prawo, instytucje ochrony zdrowia, poprawa stosunków międzyludzkich.