Celem niniejszej pracy jest opisanie związku między czynnikami rodzinnymi a przebiegiem zaburzenia psychotycznego z kręgu schizofrenii. Uwzględniono znaczenie systemu rodzinnego jako istotnego źródła wsparcia, patogenny wpływ nadmiernego emocjonalnego zaangażowania rodziny na przebieg choroby oraz możliwości modyfikacji atmosfery emocjonalnej przez oddziaływania psychoedukacyjne. Charakterystyka atmosfery emocjonalnej w rodzinie oraz jej zmiany dokonana została w odniesieniu do zdolności do samoregulacji emocjonalnej przez mentalizację. Opis związku między czynnikami rodzinnymi a przebiegiem choroby dokonany został w oparciu o koncepcję ujawnianych uczuć oraz teorię mentalizacji. Na podstawie praktyki klinicznej oraz doniesień naukowych przypuszcza się, że niekorzystny przebieg choroby związany jest z wysokim wskaźnikiem ujawnianych uczuć, który jest miarą klimatu emocjonalnego w rodzinie. Psychoedukacja rodzin jest efektywnym sposobem obniżania wskaźnika ujawnianych uczuć. Przypuszcza się, że jej skuteczność opiera się na rozwijaniu zdolności do mentalizacji. Na podstawie dokonanej analizy stwierdza się, że włączenie rodziny do aktywnego udziału w procesie leczenia chorego jej członka przez uczestnictwo w spotkaniach psychoedukacyjnych jest ważnym czynnikiem wzmacniającym system rodzinny oraz wspierającym zdrowienie osoby chorej.

Słowa kluczowe: schizofrenia, psychoza, wskaźnik ujawnianych uczuć, mentalizacja.