Wstęp. 14% uczniów w polskich szkołach średnich deklaruje niechęć do uczestniczenia w zajęciach wychowania fizycznego (WF). W Europie ponad 50% uczniów nie uczestniczy w zajęciach wychowania fizycznego w ogóle. Cel. Celem badania było zebranie opinii na temat przyczyn rezygnacji z zajęć WF wśród uczniów polskich szkół średnich oraz ocena wpływu ich decyzji na poczucie pewności siebie, BMI i stan zdrowia. Materiał i metody. 318 uczniów w wieku 16–19 lat wzięło udział w badaniu. Średni wiek uczniów wynosił 17,9 lat. Respondentów poproszono najpierw o wypełnienie kwestionariusza ankiety dotyczącej opinii na temat prowadzenia zajęć WF, przyczyn rezygnacji. Następnie uczniowie podali informacje dotyczące ich zdrowia i zachowań pro-zdrowotnych. Rozkład zmiennych został sprawdzony, a testy Chi-kw., Spearmana oraz regresja logistyczna zostały wykorzystane do analizy. Wskaźnik odpowiedzi response rate wyniósł 84,1%. Wyniki i podsumowanie. Chłopcy istotnie chętniej (20,65%) brali udział w zajęciach WF niż dziewczęta (9,70%). Kobiety powyżej 18. roku życia częściej (27,7%) oceniały swój stan zdrowia jako średni, zły i bardzo zły niż dziewczęta do 18. roku życia (14%). Wieloczynnikowa analiza regresji logistycznej (CI: 95%) wykazała, że takie czynniki, jak ocena stanu zdrowia (SAH), atrakcyjność zajęć WF, poziom sprawności fizycznej istotnie (p < 0,05) wpływają na uczestnictwo w WF. Natomiast stopień trudności ćwiczeń i BMI respondentów były wysoce istotne (p < 0,001) i miały wpływ na uczestnictwo w zajęciach WF. 77,8% uczniów oceniło system oceny za nieuczciwy, a indywidualne predyspozycje powinny być brane pod uwagę. Wyniki badań sugerują, że badane zjawisko jest wieloczynnikowe. Poczucie własnej wartości i subiektywny stan zdrowia wpływają na decyzję o uczestnictwie w zajęciach WF.

Słowa kluczowe: wychowanie fizyczne, samoocena, ocena stanu zdrowia.