Wprowadzenie. Rosnąca epidemiologia urazowości młodego społeczeństwa staje się aktualnym wyzwaniem dla sektorów zdrowia publicznego. Etiologia urazowości, w której główną rolę odgrywa styl życia, sprawia, iż co raz częściej urazów doznajemy podczas spędzania czasu wolnego w domu bądź poza nim. Cel pracy. Ocena zjawiska urazowości wybranej populacji województwa świętokrzyskiego oraz charakterystyka urazowości w poszczególnych grupach wiekowych, w populacji kobiet i mężczyzn oraz w sezonie letnim i zimowym. Materiał i metody. Badaniem objęto wybraną populację województwa świętokrzyskiego w wieku od 18. do 89. roku życia, która w latach 2010–2012 doznała urazu narządu ruchu i zgłosiła się do Poradni Ambulatoryjnej Przychodni Artimed w Kielcach. W badaniach posłużono się metodą sondażu diagnostycznego oraz techniką analizy dokumentacji medycznej. Szczegółowa analiza obejmowała wybrane urazy narządu ruchu oraz elementów kostnych klatki piersiowej. Wyniki. W latach 2010–2012 urazowość najczęściej dotyczyła ludzi młodych (około 37% pacjentów). Nie zaobserwowano istotnych różnic w urazowości kobiet i mężczyzn. Sezon letni był sezonem o wyższym wskaźniku badanej urazowości. Do najczęściej kontuzjowanych obszarów należały staw skokowy, staw kolanowy oraz okolica nadgarstka i ręki. Dominującym rodzajem obrażeń były zwichnięcia stawu skokowego. Najniższy wskaźnik urazowości dotyczył elementów kostnych klatki piersiowej oraz stawu łokciowego. Wnioski. Problem urazowości narządu ruchu wśród młodego społeczeństwa wymaga podejmowania systematycznej analizy sytuacji epidemiologicznej, by móc właściwie planować oraz realizować działania prewencyjne oraz organizować specjalistyczną pomoc pourazową.

Słowa kluczowe: urazowość, epidemiologia.