Założenia. Dziecko z ADHD wymaga pomocy w organizacji świata zewnętrznego, stałego systemu norm i zasad, stymulowania rozwoju zdolności do samokontroli i usprawniania procesów poznawczych. Konieczne jest też podjęcie nad jego samooceną pracy – stanowi ona podstawowy element profilaktyki wtórnych objawów zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Celem własnych analiz była próba określenia wpływu oddziaływania terapeutycznego oraz oddziaływania opiekuńczo-wychowawczego na rozwój dziecka objętego badaniem. Prezentacja przypadku. W analizach własnych badaniem objęto 12-letniego chłopca o prawidłowym rozwoju fizycznym i motorycznym oraz wysokiej sprawności fizycznej. Na podstawie zebranych wyników dotychczas przeprowadzonych badań medycznych oraz na podstawie opinii Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej stwierdzono występowanie u dziecka zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi oraz szeregiem trudności w funkcjonowaniu chłopca w środowisku rodzinnym, szkolnym oraz w społeczeństwie. Celami oddziaływań terapeutycznych były: ujednolicenie oraz harmonizacja rozwoju procesów poznawczych, doskonalenie koncentracji uwagi, analizy i syntezy wzrokowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, które miały przyczynić się do pokonania trudności w nauce. Natomiast celami oddziaływań opiekuńczo-wychowawczych były: praca nad prawidłowym funkcjonowaniem chłopca w grupie rówieśniczej, poprawa jakości i organizacji działań podejmowanych przez dziecko, uczenie go panowania nad emocjami, wyrobienie umiejętności pokonywania trudności i radzenia sobie z niepowodzeniami szkolnymi. Działania te miały pozytywnie wpłynąć na samoocenę i sposób, w jaki dziecko jest postrzegane przez otoczenie. Wyniki. Zadania opiekuńczo-wychowawcze wobec chłopca objętego analizą realizowane były przez nauczycieli, rodziców oraz psychoterapeutę w placówce szkolnej w trakcie codziennych zajęć dydaktycznych oraz zajęć pozalekcyjnych, jak również w domu dziecka. Realizacja wszystkich zadań była zgodna z zaleceniami zawartymi w opinii wydanej przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną. Przeprowadzano systematyczne rozmowy z rodzicami chłopca, konsultacje z pedagogiem szkolnym. Istotne znaczenie miała współpraca z psychoterapeutą. Zajęcia wyrównujące wiedzę i indywidualne rozmowy, w trakcie których chłopiec nawiązał bliższy kontakt z wychowawcą, ułatwiły mu pokonywanie trudności i dyskretne rozwiązywanie bieżących problemów wychowawczych. Podejmowane działania miały wielokierunkowy charakter i pozwoliły nie tylko na ujednolicenie i harmonizację rozwoju chłopca, ale również na poprawę jego sytuacji w szkole.

Słowa kluczowe: ADHD, psychoterapia, psychoedukacja.