Celem niniejszego opracowania jest ukazanie charakterystyki zmagań systemu rodzinnego z kryzysem spowodowanym chorobą nowotworową dziecka. W zaprezentowanym materiale poczynione zostaną odniesienia do wyników badań jakościowych przeprowadzonych z adolescentami – pacjentami oddziału onkologii, hematologii i transplantologii pediatrycznej jednego z dziecięcych szpitali klinicznych oraz z ich rodzicami. Jak wynika z wyżej wspomnianych badań, zdiagnozowana u dziecka choroba nowotworowa jest krytycznym wydarzeniem zarówno w jego życiu, jak też życiu całej jego rodziny. Wraz z jej pojawieniem się rodzina i wszyscy poszczególni jej członkowie uruchamiają strategie radzenia sobie i mobilizują siły do walki z tą trudną sytuacją. Najczęściej jednak wraz z upływem czasu i z pojawiającymi się dodatkowymi, wynikającymi z choroby obciążeniami, okazują się one niewystarczające, w związku z czym rodzina popada w głęboki kryzys. Nie będąc w stanie podołać wielu presjom, rodzina ulega poważnej dezorganizacji, co w większości przypadków okazuje się elementem poważnie zagrażającym jej integralności, jednocześnie też czynnikiem zakłócającym procesy rozwojowe jednostek do niej przynależących. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy, jak wskazują badania, jest brak wsparcia społecznego rodziny w kryzysie lub nieadekwatność oferowanej pomocy do jej konkretnych potrzeb.

Słowa kluczowe: choroba nowotworowa, dziecko, rodzina, kryzys.