Wstęp. Akceptacja stanu zdrowia pacjenta z rozrusznikiem serca bądź jej brak to ważne czynniki mające wpływ na ocenę jakości życia. Cel. Celem pracy była ocena jakości życia chorych po wszczepieniu stymulatora serca. Materiał i metody. Badaniem objęto 72 pacjentów po zabiegu wszczepienia stymulatora serca. W celu zebrania materiału badawczego wykorzystano autorski kwestionariusz, w którym chorzy po zabiegu implantacji stymulatora serca dokonali subiektywnej oceny różnych aspektów życia. Analizę wyników przeprowadzono za pomocą programu statystycznego SPSS Statistics. Wyniki. Badania dowiodły, że jakość życia dla 38,9% chorych po wszczepieniu stymulatora uległa znacznej poprawie. Sam zabieg nie zmienił życia zawodowego połowy (50,0%) badanych, 41,7% musiało ograniczyć życie zawodowe. Życie kulturowe poprawiło się u 33,3% badanych. Niemal wszyscy oceniali obecny stan zdrowia jako dobry (91,7%). Tylko według 8,3% był on zły. Wsparcie ze strony rodziny i przyjaciół otrzymali prawie wszyscy badani (94,4%). Stwierdzono wysoce istotną statystycznie korelację między wiekiem pacjentów a odczuwanym bólem, który zakłócał badanym funkcjonowanie w życiu zawodowym (p = 0,003) i codziennym (p = 004). Wnioski. U pacjentów po wszczepieniu stymulatora serca istnieje zależność między wiekiem a jakością życia po zabiegu. Ból częściej zakłócał funkcjonowanie w życiu zawodowym i codziennym osobom młodszym niż osobom starszym. Wszczepienie stymulatora wpłynęło pozytywnie na życie zawodowe i kulturowe ankietowanych. Obecny stan swojego zdrowia chorzy oceniali jako dobry. Ogólna jakość życia ankietowanych uległa poprawie.

Słowa kluczowe: jakość, stymulator serca, wszczepienie.