W opinii Międzynarodowej Rady Pielęgniarek pielęgniarki powinny prowadzić edukację zdrowotną, wspierać inicjatywy kampanii informacyjnych. Problematyka oddziaływania wychowawczego pielęgniarek w rodzimym pielęgniarstwie nie jest zupełnie nowa. Pojęciem funkcji wychowawczej/psychopedagogicznej posługiwały się pionierki polskiego pielęgniarstwa. Również aktualne standardy kształcenia dla kierunku studiów pielęgniarstwo zawierają efekty kształcenia odnoszące się do zadań wynikających z omawianej funkcji. Celem niniejszego opracowania jest ukazanie funkcji wychowawczej realizowanej przez pielęgniarki w aspekcie ICNP®. Funkcja wychowawcza dotyczy zamierzonego wpływu na osobowość pacjenta, kształtowania u niego pożądanych zachowań zdrowotnych, poczucia odpowiedzialności za własne zdrowie, przygotowania podopiecznego do współpracy w procesie pielęgnowania i do samoopieki. Międzynarodowy, ujednolicony język terminologii stosowany w systemie opieki pielęgniarskiej zawiera stosunkowo wiele pojęć opisujących działania i interwencje w zakresie omawianej funkcji. Wywodzą się one z pojęcia nadrzędnego „informowanie” i skupione są wokół takich pojęć, jak: nauczanie, ukierunkowywanie, wyjaśnianie. Terminami o węższym znaczeniu są m.in.: edukowanie, instruowanie, doradzanie, poradnictwo czy udzielanie wskazówek na przyszłość. Inną kategorię stanowią terminy opisujące udział pielęgniarek w udzielaniu wsparcia, wzmacnianiu osiągnięć pacjenta. Zaliczyć do nich można chociażby: promowanie, motywowanie, wspieranie, wzmacnianie, a także zachęcanie. Na kanwie przytoczonych terminów, wywodzących się z osi „działanie”, sformułowano bardzo liczne, gotowe do zastosowania interwencje pielęgniarskie. Międzynarodowa klasyfikacja praktyki pielęgniarskiej (ICNP®) umożliwia w pełni opisywanie i dokumentowanie wszystkich zadań wynikających z realizowanej przez pielęgniarki funkcji wychowawczej.

Słowa kluczowe: klasyfikacja, edukacja zdrowotna, pielęgniarka.