Wstęp. Racjonalne odżywianie się oraz aktywność fizyczna są podstawowymi czynnikami warunkującymi zdrowie człowieka w każdym wieku. Cel. Celem pracy była analiza zależności pomiędzy samooceną funkcjonowania w życiu codziennym a stanem odżywienia i motywacją do podejmowania aktywności fizycznej wśród studentów kierunków związanych i niezwiązanych z ochroną zdrowia. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 400 studentów PWSZ w Tarnowie (200 studentów kierunków związanych z ochroną zdrowia i 200 osób z pozostałych kierunków). Posłużono się skalą oceny motywacji do aktywności ruchowej (ang. The Motives for Physical Activity Measure – Revised, MPAM-R) oraz skalą samooceny Rosenberga (ang. Rosenberg Self-Esteem Scale, SES). Przeprowadzono pomiary masy i wysokości ciała, na podstawie których obliczono wskaźnik BMI (ang. Body Mass Index, BMI). Do opisania wyników wykorzystano podstawowe statystyki opisowe, test U Manna-Whitneya, Kruskala Wallisa, chi2, oraz współczynnik korelacji rang Spearmana. Różnice uznawano za istotne, gdy p < 0,05. Wyniki. U 67 studentów (16,75%) stwierdzono nadwagę, u 19 (4,75%) niedowagę, a u 8 (2,00%) otyłość. Nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic pomiędzy stanem odżywienia a kierunkiem studiów badanych (p > 0,05). Studenci kierunków związanych z ochroną zdrowia istotnie lepiej oceniali własną sprawność fizyczną (p < 0,05). Średni wskaźnik motywacji do aktywności fizycznej w badanej grupie wyniósł 144,6 (± 37,0 pkt.). Najwyżej studenci ocenili domenę „zdrowie”, w dalszej kolejności „wygląd”, „zabawę”, „wyzwanie”, najsłabiej – „interakcje z ludźmi”. Wyższe wyniki w skali MPAM-R uzyskali studenci kierunków związanych z ochroną zdrowia (p < 0,001). Studenci obu typów kierunków nie różnili się poziomem samooceny (p > 0,05). BMI nie wpływało istotnie na motywację studentów do podejmowania aktywności ruchowej ani na poziom samooceny badanych (p > 0,05). Wykazano istotną dodatnią korelację pomiędzy punktacją skali MPAM-R a wynikiem skali SES (p < 0,05). Wnioski. Stan odżywienia i kierunek studiów nie wpływał na poziom samooceny studentów. Wyższy poziom samooceny wiązał się z większą motywacją do podejmowania aktywności ruchowej. Większą motywację do aktywności ruchowej prezentowali studenci kierunków związanych z ochroną zdrowia.

Słowa kluczowe: studenci, stan odżywienia, aktywność ruchowa, MPAM-R.