Wstęp. Satysfakcję z życia określa się jako poczucie zadowolenia, które jest rezultatem osiągnięcia wyznaczonego przez siebie celu. Cel. Ocena stopnia satysfakcji z życia oraz ustalenie jej determinantów u kobiet w ciąży. Materiał i metody. Na przeprowadzenie badania uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej (KB 68/2016). Metodą badawczą był sondaż diagnostyczny, a narzędzia stanowiły: autorski kwestionariusz ankiety i Skala Satysfakcji z Życia (SWLS). Do projektu włączono 100 kobiet w III trymestrze ciąży, które przebywały na Oddziale Patologii Ciąży. Wyniki. Średnia w SWLS wyniosła 23,21, co świadczy o wysokim poziomie satysfakcji z życia badanej próby. Wiek, wykształcenie, aktywność zawodowa, miejsce zamieszkania i status ekonomiczny nie różnicowały stopnia zadowolenia z życia u kobiet w ciąży (p > 0,05). Jedynym aspektem warunkującym satysfakcję z życia była zmienna: stan cywilny (p = 0,003). Nie wykazano związku między wybranymi zmiennymi położniczymi, takimi jak: rodność, czas trwania poprzedniej ciąży, sposób ukończenia poprzedniej ciąży, przebieg obecnej ciąży, choroby w ciąży oraz hospitalizacja w obecnej ciąży, a satysfakcją z życia badanej próby (p > 0,05). Stan zdrowia dziecka po poprzednim porodzie warunkował poziom zadowolenia z życia kobiet (p = 0,0148). Otrzymane wsparcie społeczne (instrumentalne vs emocjonalne) istotnie różnicuje satysfakcję życiową kobiet w ciąży (p = 0,0413 vs p = 0,0013). Wnioski. Badana próba prezentowała wysoki poziom satysfakcji z życia. Stan cywilny, stan zdrowia dziecka po poprzednim porodzie oraz otrzymywane wsparcie społeczne w istotny sposób różnicują stopień zadowolenia z życia u kobiet ciężarnych.

Słowa kluczowe: ciąża, satysfakcja z życia, Skala Satysfakcji z Życia.