Wstęp. Ocena jakości życia pacjentów hemodializowanych umożliwia określenie problemów wynikających z choroby przewlekłej i stosowanego leczenia w odniesieniu do aktywności człowieka w wymiarze fizycznym, psychicznym i społecznym. Cel. Celem pracy była ocena jakości życia pacjentów hemodializowanych; uwzględniono wybrane czynniki socjodemograficzne i medyczne. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w grupie 131 pacjentów Stacji Dializ Szpitala Wojewódzkiego w Gorzowie Wielkopolskim. Do badań zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem standaryzowanego kwestionariusza SF-36 oraz autorskiego kwestionariusza ankiety. Wyniki. Największą grupą wśród respondentów byli pacjenci oceniający swoją sytuację finansową jako średnią (50%), czasami uczestniczący w życiu towarzyskim (56%) i nieuprawiający sportu (71%). Struktura chorób współistniejących u badanych wykazała, że respondenci najczęściej chorowali na nadciśnienie tętnicze (81%), chorobę niedokrwienną serca (34%) i cukrzycę (29%). Wykazano istotną zależność między witalnością a wiekiem, stanem cywilnym i rodzajem pracy oraz między oceną zdrowia psychicznego a udziałem w życiu towarzyskim, pobytem w szpitalu, stanem cywilnym, paleniem papierosów oraz kondycją finansową pacjenta. Wnioski. Wysoka pozycja społeczna, liczba hospitalizacji i czas trwania dializ mają istotny wpływ na jakość życia pacjentów hemodializowanych. Razem z dobrą sytuacją materialną oraz aktywnym uczestniczeniem w życiu towarzyskim wzrasta poziom sprawności fizycznej. Uprawianie sportu wpływa istotnie na funkcjonowanie emocjonalne chorych.

Słowa kluczowe: jakość życia, hemodializa, pacjent.