Pielęgniarki stanowią grupę zawodową, bez której system opieki zdrowotnej nie jest w stanie sprawnie funkcjonować. W związku z tym ważne jest, aby kierownictwo szpitala zapewniło pielęgniarkom takie warunki pracy, które pozwolą im wykonywać swoją pracę z maksymalną dokładnością i satysfakcją. W artykule prezentujemy koncepcję upodmiotowienia, które jest określane jako wielowymiarowy proces przekazywania prawa do podejmowania decyzji w ręce pracowników, wzmacniania ich samodzielności i autonomii oraz entuzjazmu i zaangażowania. Koncepcja ta może zostać wykorzystana w organizacji pracy zawodowej pielęgniarek. Prezentujemy model teoretyczny opracowany przez Laschinger i wsp., który obrazuje wzajemne relacje zachodzące pomiędzy cechami szpitala jako organizacji, cechami pielęgniarek oraz cechami pacjenta, które powstają dzięki stosowaniu strategii upodmiotowienia. Omawiamy także implikacje tego modelu dla funkcjonowania instytucji opieki zdrowotnej oraz dla funkcjonowania pacjentów. Wzajemna współpraca pomiędzy przełożonymi, pielęgniarkami i ich pacjentami może przynosić korzyści zarówno dla szpitala jako organizacji, jak i dla samych pielęgniarek i ich pacjentów.

Słowa kluczowe: upodmiotowienie psychologiczne, upodmiotowienie strukturalne, upodmiotowienie pacjentów, pielęgniarki, zarządzanie w opiece zdrowotnej.