Opieka nad kobietą w ciąży obumarłej

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Margareta Błażej, Katarzyna Plagens-Rotman, Maria Połocka-Molińska

2 (68) 2018 s. 204–211
Kliknij aby wrócić do spisu treści
204_2_68_2018.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2018.25

Fraza do cytowania: Błażej M, Plagens-Rotman K, Połocka-Molińska M Opieka nad kobietą w ciąży obumarłej. Piel Pol. 2018;2(68):204–211. DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2018.25

Ciąża obumarła jest jednym z najtragiczniejszych i najbardziej traumatycznych przeżyć, jakie mogą doświadczyć rodzice. Można ją zdefiniować jako zgon płodu w organizmie matki bez względu na czas trwania ciąży, a przyczyny tego niepowodzenia mają podłoże wieloczynnikowe. Rolą personelu medycznego jest wdrożenie właściwego postępowania diagnostyczno-leczniczego oraz udzielenie kobiecie wsparcia na najwcześniejszym etapie żałoby. Oprócz powikłań medycznych ciąża obumarła pozostawia również trwałe ślady w psychice osieroconej matki. Bardzo łatwo jest zranić niedoszłych rodziców, dlatego niezwykle istotną rolę odgrywa właściwe dobieranie słów i zindywidualizowanie podejścia do pacjentki po stracie dziecka – biorąc pod uwagę jej potrzeby i stan emocjonalny. Traktowanie niedoszłej matki i jej zmarłego dziecka z szacunkiem, wyrażenie chęci rozmowy, zapewnienie jej kontaktu z psychologiem oraz umożliwienie kontaktu ze zmarłym dzieckiem dają kobiecie poczucie bezpieczeństwa, a także zmniejszają lęk i poczucie żalu po stracie dziecka.

Słowa kluczowe: ciąża obumarła, śmierć dziecka, obumarcie płodu, strata.



Copyright © 2024 Pielęgniarstwo Polskie. Wszelkie prawa zastrzeżone