Poród martwego płodu – wpływ na psychikę kobiety

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Agnieszka Nowaczyk, Katarzyna Plagens-Rotman, Maria Połocka-Molińska

3 (69) 2018 s. 284–292
Kliknij aby wrócić do spisu treści

Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2018.35

Fraza do cytowania: Nowaczyk A, Plagens-Rotman K, Połocka-Molińska M Poród martwego płodu – wpływ na psychikę kobiety. Piel Pol. 2018;3(69):284–292. DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2018.35

Ciąża obumarła to wewnątrzmaciczna śmierć płodu, u którego nie stwierdza się czynności serca, ruchów oddechowych, tętnienia pępowiny ani żadnych objawów życia. Według definicji WHO (ang. World Health Organization) poród przedwczesny od poronienia wyróżnia bariera 22. tygodnia – 154 dni. W razie wątpliwości co do wieku ciążowego czynnikiem decydującym o rozpoznaniu jest masa płodu – 500 g. Aby rozpoznać zgon wewnątrzmaciczny, koniecznym jest przeprowadzenie badania USG potwierdzonego przez dwie niezależne osoby. Niezaprzeczalnym jest fakt, że wydarzenie to ma długofalowy wpływ na psychikę kobiety. Badania wskazują, że u 20% rozwija się depresja poporodowa, a kolejne 20% doznaje objawów stresu pourazowego. Jest to wydarzenie, które porównuje się do reakcji na katastrofę. Rodzice doświadczają wówczas reakcji na poziomie poznawczym i intelektualnym. Wyróżnia się fazy dynamiki emocji oraz fazy żałoby, które kolejno są przeżywane, by dokonał się proces zdrowienia i nowa orientacja.

Słowa kluczowe: ciąża, poronienie, żałoba, zdrowie psychiczne.



Copyright © 2024 Pielęgniarstwo Polskie. Wszelkie prawa zastrzeżone