Wraz ze starzeniem się społeczeństwa osteoporoza staje się istotnym problemem, o którym powinno się mówić i edukować ludzi, w jaki sposób jej zapobiegać. Osteoporoza jest chorobą szkieletu, w której dochodzi do obniżenia gęstości mineralnej kości (BMD). W celu zapobiegania osteoporozie konieczna jest podaż odpowiednio zbilansowanej diety – wapnia, witaminy D, K, białka, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 oraz codzienna aktywność fizyczna. Aktywność fizyczna w dzieciństwie jest istotnym czynnikiem dla zachowania masy kostnej w wieku starczym. Według WHO osoby powyżej 65 r.ż. powinny wykonywać 150 minutowy trening aerobowy lub 75 minut intensywnej aktywności fizycznej. U osób, u których wystąpiła osteoporoza wykazano, iż suplementacja wapniem (1200 mg/dobę) i witaminą D (800 IU/dobę) zapobiega złamaniom szyjki kości udowej oraz utrzymuje odpowiednią gęstość mineralną kości. Należy jednak kontrolować spożycie fosforu, który może spowodować wydalanie wapnia wraz z moczem, co wpływa niekorzystnie na stan kośćca. Stosunek spożycia wapnia do fosforu powinien wynosić 1:1. Odpowiednio zbilansowana dieta jest w stanie pokryć zapotrzebowanie na kluczowe składniki wspomagające profilaktykę osteoporozy tj. witamina K oraz kwasy omega-3. W momencie, gdy dojdzie do zachorowania na osteoporozę zadaniem pielęgniarki jest uśmierzenie bólu pacjenta i sprawowanie kontroli nad prawidłowym przebiegiem rehabilitacji pacjenta.

Słowa kluczowe: osteoporoza, styl życia, żywienie, dieta, aktywność fizyczna.