Wstęp. Przewlekła choroba nerek stanowi złożony zespół chorobowy, który charakteryzuje się osłabieniem funkcji nerek. Najskuteczniejszą metodę leczenia nerkozastępczego stanowi transplantacja nerki, która przedłuża życie chorych. Zabieg ten wywołuje jednak szereg emocji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Nawiązanie relacji terapeutycznej z chorym stanowi podstawę w procesie leczenia. Cel. Celem pracy było przedstawienie znaczenia relacji terapeutycznej pielęgniarka – pacjent w procesie terapii po transplantacji nerki. Materiał i metody. Badania były wprowadzone metodą sondażu diagnostycznego od grudnia 2017 r. do marca 2018 r. Grupę badaną stanowiło 121 pacjentów (59 kobiet, 62 mężczyzn) Kliniki Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych SPSKS nr 2 oraz Oddziału Nefrologii i Transplantacji Nerek Samodzielnego Publicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Szczecinie. Do badań zastosowano autorski kwestionariusz ankiety składający się z 25 pytań zamkniętych. Wyniki. Większość ankietowanych oceniła udzielane przez pielęgniarki informacje dotyczące zasad i zachowań obowiązujących w oddziale na poziomie dobrym i bardzo dobrym. Zdaniem 87,6% badanych relacja z personelem pielęgniarskim daje poczucie bezpieczeństwa, a u 75,8% respondentów wpłynęła na obniżenie lęku. Zdecydowana większość badanych deklarowała, że dzięki relacji interpersonalnej z pielęgniarką nastąpił u nich wzrost wiedzy związanej z chorobą. Wnioski. 1) Badana grupa pacjentów wysoko oceniała znaczenie relacji terapeutycznej z personelem pielęgniarskim. 2) Wiek, płeć, wykształcenie, a także czas, który upłynął od przeszczepienia nerki i zdiagnozowania choroby, wpływały na poziom zadowolenia z relacji terapeutycznej z personelem pielęgniarskim. 3) Wsparcie informacyjne personelu pielęgniarskiego wywiera istotny wpływ na poczucie bezpieczeństwa i obniżenie lęku pacjentów po transplantacji nerki w trakcie hospitalizacji.

Słowa kluczowe: przeszczepienie nerki, pacjent, pielęgniarka, relacja terapeutyczna.