Wprowadzenie. Studenci pielęgniarstwa na pierwszym roku studiów, przed rozpoczęciem zajęć klinicznych, mają ograniczone możliwości komunikowania się z pacjentami. Zastosowanie standaryzowanych pacjentów w roli pacjentów w różnych scenariuszach klinicznych pozwala tworzyć realistyczne sytuacje i doskonalić umiejętności studentów w zakresie komunikacji z pacjentem. Cel. Celem pracy była ocena zajęć z udziałem symulowanych pacjentów, efektów komunikacji z pacjentem podczas kaniulacji żył obwodowych i podawania leków przez dożylny wlew kroplowy. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w kwietniu 2019 r. wśród studentów pierwszego roku kierunku pielęgniarstwo na Wydziale Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. W badaniach wykorzystano oryginalne kwestionariusze dla nauczyciela, symulowanego pacjenta i ucznia, a także Uogólnioną Skalę Poczucia Własnej Skuteczności (GSES) oraz listy kontrolne wykonanych procedur. Wyniki. Studenci pielęgniarstwa byli bardzo zadowoleni z możliwości uczestniczenia w zajęciach z symulowanymi pacjentami. Potwierdzili, że natychmiastowe informacje zwrotne wzmocniły ich umiejętności komunikacyjne. Studenci wykazujący wyższe poczucie własnej skuteczności osiągnęli wyższe wyniki w ocenie ich umiejętności komunikowania się z symulowanym pacjentem. Wnioski. Konieczne jest wzmacnianie poczucia własnej skuteczności studentów i umożliwienie im poprawy umiejętności komunikacyjnych w różnych sytuacjach klinicznych.

Słowa kluczowe: pacjent standaryzowany/symulowany, student, pielęgniarstwo, komunikacja.