Wstęp. Choroba i związane z nią leczenie operacyjne oraz towarzyszący mu ból to zdarzenie szczególnie trudne. Uśmierzenie bólu to kwestia priorytetowa w leczeniu pooperacyjnym, wzmacnianiu wysiłków człowieka chorego do walki o swoje zdrowie. Cel. Celem pracy było poznanie stopnia natężenia bólu oraz jego charakteru u pacjenta w sytuacji pooperacyjnej. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono wśród 189 osób po zabiegach operacyjnych. W badaniu materiał badawczy pozyskano metodą sondażu diagnostycznego. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz anonimowej ankiety badający poznanie poziomu i istoty bólu u pacjenta w sytuacji pooperacyjnej. Wyniki. Pooperacyjny ból uwarunkowany był chorobą, czynnikami społecznymi, umiejscowieniem i rozległością, powikłaniami, czasem trwania dolegliwości oraz wcześniejszymi doświadczeniami. Operowani chorzy określili charakter swego bólu jako kłujący, ostry i nawracający. Objawami towarzyszącymi bólowi pooperacyjnemu według respondentów najczęściej były nudności i wymioty. Na ból pacjenci reagowali przyśpieszonym tętnem, reakcją nerwową, wzmożonym napięciem mięśni i podwyższonym ciśnieniem krwi oraz ograniczeniem aktywności ruchowej. W opinii badanych chorych ból zaburzał ich sen i obniżał nastrój. Wnioski. Zjawisko bólu pooperacyjnego w przeprowadzonym badaniu wskazuje na konieczność stałego monitorowania i wdrażania standardów minimalizacji bólu po zabiegach operacyjnych. Przeprowadzone badanie wskazuje na ciągłą potrzebę edukacji, informowania oraz wsparcia chorych w sytuacji pooperacyjnej.

Słowa kluczowe: ból pooperacyjny, pacjent, pielęgniarka.