DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2022.17 Fraza do cytowania: Bielecka GJ, Plagens-Rotman K, Mizgier M, Warchoł E, Warchoł-Biedermann K, Jakubek E, Merks P, Kędzia W, Pisarska-Krawczyk M, Wilczak M Wybrane problemy związane z rozwojem seksualnym w ginekologii wieku rozwojowego – znaczenie współpracy lekarsko-pielęgniarskiej. Piel Pol. 2022;4(86):184–188. DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2022.17 W medycynie istnieje szereg zagadnień związanych z rozwojem psychoseksualnym wymagających podejścia interdyscyplinarnego. Między innymi są to problemy związane z wadami wrodzonymi żeńskich narządów płciowych czy zagadnienia związane z zachowaniami autoseksualnymi w okresie rozwoju. Zagadnienia te są przykładami problemów ginekologii wieku rozwojowego wymagającymi pracy zespołowej lekarzy rodzinnych, pediatrów, ginekologów, seksuologów oraz pielęgniarek.
Wrodzone wady rozwojowe żeńskich narządów płciowych wynikają z nieprawidłowości w embriogenezie jajowodów, macicy i pochwy. Wady te są spowodowane działaniem teratogennym w około 8.–10. tygodniu embriogenezy. Zakres defektów zależy od rodzaju teratogenów, czasu działania teratogennego i stadium ciąży. Pacjentki z wadami wrodzonymi narządów płciowych powinny być leczone nie tylko przez ginekologów, ale także przez interdyscyplinarne zespoły psychologów i lekarzy, przy czym istotną rolę w procesie leczenia odgrywają lekarze rodzinni i pielęgniarki.
Słowa kluczowe: interdyscyplinarność, zespół MRKH, rozwój psychoseksualny.
|
|