Zagadnienie struktury zdolności intelektualnych stanowi przedmiot zainteresowań wielu teoretyków i praktyków. Problematyka związana z intelektem znana jest od najdawniejszych czasów. Już w starożytności doceniano znaczenie rozumu w osiąganiu sukcesu jednostki w różnych wymiarach ludzkiej działalności, takich jak np. zdobycie wykształcenia, osiągnięcie i utrzymanie znaczącej roli społeczno-zawodowej, a co za tym idzie – wysokiej pozycji oraz statusu społecznego. Zdolności intelektualne stanowią także bazę w konstytuowaniu określonych zasad aksjologicznych, które powinny być rudymentarnym źródłem postępowania jednostki, nacechowanego pierwiastkiem humanizmu i humanitaryzmu. Współczesna psychologia stale prowadzi badania nad czynnikami wpływającymi na nasze zachowanie i zdolności intelektualne. Z analizy literaturowej wynika, że zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe wywierają ogromny wpływ na analizowane zdolności. Scalenie należytych składników obu środowisk może spowodować efekt synergii, tj. umożliwić pełne uzewnętrznienie potencjału intelektualnego tkwiącego w człowieku.

Słowa kluczowe: inteligencja, Wielka Piątka, czynniki genetyczne, czynniki środowiskowe.