Cel. Celem niniejszego opracowania jest ukazanie wiedzy przyszłych nauczycieli edukacji elementarnej nt. możliwości wykorzystania gier i zabaw ruchowych (w tym: animacyjnych) w procesie edukacji zdrowotnej, jak również konieczności współpracy specjalistów różnych dziedzin w tym zakresie. Materiał i metody. Artykuł ma charakter empiryczny. Badania przeprowadzono na wybranej arbitralnie grupie studentek pedagogiki (specjalność: edukacja elementarna) z województwa wielkopolskiego. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz następujące techniki: ankietę i wywiad ukryty. Wyniki i wnioski. Przeprowadzone badania pozwalają stwierdzić, że aktywność fizyczna stanowi ważną determinantę zachowania zdrowia. Jest także środkiem w edukacji zdrowotnej społeczeństwa. Gry i zabawy ruchowe (w tym animacyjne) uatrakcyjniają edukację zdrowotną, jednak ponad połowa badanych nie wie, czy dałaby radę je poprowadzić. Najlepiej przygotowaną do prowadzenia tego typu zajęć jest grupa nauczycieli wychowania fizycznego. Stąd też istotna jest współpraca różnych środowisk, które mają wpływ na edukację zdrowotną społeczeństwa. Istotna wydaje się współpraca różnych środowisk, które mają wpływ na edukację zdrowotną społeczeństwa, mianowicie: lekarzy, pielęgniarek, nauczycieli wychowania fizycznego, nauczycieli klas I–III.

Słowa kluczowe: edukacja zdrowotna, gry i zabawy ruchowe, gry i zabawy animacyjne, nauczyciel.