DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2018.41 Fraza do cytowania: Zaczyk I, Młocek M, Wilczek-Rużyczka E, Kwak M Agresja chorych w zamkniętych oddziałach psychiatrycznych a wypalenie zawodowe pielęgniarek. Piel Pol. 2018;4(70):339–345. DOI: http://dx.doi.org/10.20883/pielpol.2018.41 Wprowadzenie. Pielęgniarka jest członkiem zespołu terapeutycznego, który najdłużej i najbliżej spotyka się z pacjentem. Fakt ten nabiera szczególnego znaczenia, gdy mamy do czynienie z pacjentem agresywnym. To właśnie agresja jest jednym z podstawowych negatywnych zachowań destabilizujących proces leczenia oraz zakłócających relację pielęgniarka – pacjent. Jednym z poważniejszych następstw agresji doświadczanej w pracy jest zespół wypalenia zawodowego (burnot syndrome), który staje się coraz częściej rozpoznawanym problemem zarówno w Polsce jak i za granicą.
Cel pracy. Określenie występowania agresji i wypalenia zawodowego oraz wykazanie związków między tymi zmiennymi w grupie pielęgniarek psychiatrycznych.
Materiał i metody. Badaniami objęto 74 pielęgniarki psychiatryczne pracujące w szpitalu w południowej Polsce. W pracy wykorzystano kwestionariusz MBI (Maslach Burnout Inventory) oraz kwestionariusz ankiety własnej.
Wyniki. Przeprowadzone badania wykazały, że badana grupa pielęgniarek ma w swojej pracy do czynienia z różnego rodzaju agresją. Badane pielęgniarki w dużym stopniu są wypalone zawodowo. Analizując relacje wypalenia zawodowego i agresji w grupie pielęgniarek psychiatrycznych, potwierdzono związek między występowaniem wypalenia a doświadczaniem agresji.
Wnioski. Istnieje związek pomiędzy agresją doznawaną przez pielęgniarki w miejscu pracy a występowaniem wypalenia zawodowego, głównie w wymiarze wyczerpanie emocjonalne i depersonalizacja, w związku z tym zalecany jest udział pielęgniarek psychiatrycznych w warsztatach dotyczących sposobów radzenia sobie z wypaleniem zawodowym i agresją.
Słowa kluczowe: agresja, wypalenie zawodowe, pielęgniarki psychiatryczne.
|
|