Wstęp. Praca pielęgniarki w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii jest uznawana za jedną z najbardziej obciążających. Pielęgniarki, wykonując swoje czynności zawodowe, są w stałym kontakcie z chorymi, przeżywają ich problemy, co niejednokrotnie powoduje wiele niebezpieczeństw związanych z funkcjonowaniem w sferze fi zycznej, psychicznej, emocjonalnej, rodzinnej i zawodowej. Skutkiem silnego napięcia nerwowego oraz nieefektywnego radzenia sobie z przeciążeniami zawodowymi jest zespół wypalenia zawodowego. Stanowi on nieuchronną konsekwencję destrukcji, która zachodzi w psychice osób nadmiernie eksploatujących swoje siły w dawaniu siebie innym. Cel. Celem podjętych badań była analiza występowania zespołu wypalenia zawodowego u pielęgniarek anestezjologicznych, pracujących w oddziałach intensywnej opieki medycznej oraz na bloku operacyjnym; uwzględniono zmienne socjodemografi czne. Materiał i metody. Badaniami objęto 104 pielęgniarki anestezjologiczne pracujące w oddziałach intensywnej terapii oraz blokach operacyjnych czterech szpitali województwa zachodniopomorskiego. Średnia wieku badanych to 48,79 roku (SD = 9,48). Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego za pomocą kwestionariusza ankiety własnego autorstwa oraz Kwestionariusza Wypalenia Zawodowego. Wyniki. Wypalenie zawodowe dla całej badanej grupy wg MBI osiągnęło poziom umiarkowany. Średnie wyniki uzyskano dla depersonalizacji i wyczerpania emocjonalnego. Pielęgniarki prezentowały dość wysoki poziom satysfakcji zawodowej. Wnioski. Praca w stresie sprzyja występowaniu syndromu wypalenia zawodowego. Ryzyko wypalenia zawodowego wzrasta wraz ze stażem pracy pielęgniarki.

Słowa kluczowe: pielęgniarki anestezjologiczne, wypalenie zawodowe, satysfakcja zawodowa.